ANLAYIŞI ENGELLİLER

04.12.2015 Milliyet-Ankara Gazetesi

Hayatın bir geçeği; insan engelli doğabiliyor, sonradan engelli olabiliyor. Engelli olmak insanlığını etkileyen bir durum değil ama engelliye engel olmak, insanlıkla çok ilgili bir şey. Ülke nüfusunun neredeyse 10’da 1’ini oluşturan engelli vatandaşlardan geri kalanı zorda olanın halinden anlamıyor, bazılarınınsa anlayışı engelli.

Yasanın beklentisi

2005 yılında Özürlüler Yasası yeniden düzenlenmiş, kamu kurum ve kuruluşlarına, düzenlemelerini yapmak için 7 yıl süre tanınmıştı. Yasanın içeriği özetle şöyle: Özürlülüğün önlenmesi, özürlülerin sağlık eğitim, rehabilitasyon bakım ve sosyal güvenliğine ilişkin sorunlarının çözümü ile her bakımdan gelişmelerini ve önlerindeki engelleri kaldırmayı sağlayacak tedbirleri alarak topluma katılımlarını sağlamak ve bu hizmetlerin koordinasyonu için gerekli düzenlemeleri yapmak.

Sınıfta kaldık

7 yıl herkes kulağının üzerine yattı. Hele ki günlük yaşamın tam içinde olan belediyelerin 7 yıl sonunda ışık tutulmuş tavşan gibi şaşkın bakışları, sonra alelacele yarım yamalak işler yapışları akıldan çıkmıyor. Füze rampası gibi dik kaldırım düzenlemesi mi istersiniz, işlemeyen asansörler yapışlarını mı, duvarlarda, direklerde, ağaçlarda biten görme engelli yolları mı.. Dün duymuş gibi ayaklandı, paldır küldür giriştiler, bir hengame yaşadık.

Baktılar olmayacak, 3 yıl daha süre istedi kendisi önden hizmeti geriden kamu kurumları. O süre de verildi. Herkesin günahını almayalım ama ülke çapında bu kurumların çok önemli bir kısmı sınıfta kaldı. Anladık ki yasa değilmiş sorun, ülkenin 10’da 1’ini yok saymayı alışkanlık haline getirmişiz.

Önce de onlar kutluyor

Daha acısı; bazı düzenlemeler, yasak savma, görüntüyü kurtarma kastıyla yapıldı. Biz zaten içindeyiz, istesek de yutamayız da yasayı kandıracak aklınca. Cipi zorlasan zor çıkılır geçitler, çökmüş kaldırımlar, çalışmayan asansörler, engelli rampasız araçlarla devam ediyor yaşam. Görme engelliler için yapılan kaldırım düzenlemeleri, daha birkaç ay sonra yalan oldu. Şu anda Ankara’nın birçok yerinde o şeritler tamamen söküldü, kalanın üzerine de anlayışı engelliler park ediyor. 

Fakat bakıyorsunuz, 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nü de önce onlar kutluyor, mangalda kül bırakmıyor lafı aldıysa. Yasak savıyor, görüntüyü kurtarıyorlar yine. Anlayışı engelliler, daha kapının önüne çıkar çıkmaz bütün söylenenlerin boş olduğunu, anlamayacağımızı sanıyor.