31.12.2010 Milliyet-Ankara Gazetesi
Kale burçlarına bir baykuş kondu, bir aydır tatsız haberler ötüyor oradan. Hele son bir haftadır, moral bırakmadı hiç birimizde. Taşınan bankalar, kurumlar derken üstüne 27 Aralık’ta, Atatürk'ün Ankara'ya Gelişi’nin 91. yılı zehir oldu hepimize; ‘Seymen Alayı’nın yürüyüşü iptal edildi, akşamına yapılan kutlamalarda bölündü Ankara. Ankara, yeni yıla buruk giriyor.
Baykuşun haberlerini aktaracağız derken felaket tellalına döndük. Yeni yıla tatsız girmeyelim, elimizden tatsız bir yazı çıkmasın diye etrafa süsler, yanıp, sönen ışıklar serpiştirdik, yakınca parlak parlak yanan bir şeyler… Yeter ki şu haftanın kasveti unutulsun, yeni yılın ümitleri doldursun içimizi diye. Hayal alemine daldık.
Hayaller
Polatlı’da hububat, Çubuk’ta hayvancılık, Ayaş’ta, Haymana’da, Kızılcahamam’da kaplıca turizmi rekorlar kırıyor. Akyurt’tan, Evren’den, Kazan’dan, tarihi eserler fışkırıyor, dünyanın gözü üzerinde. Kalecik şarabı, ününe ün katıyor, Nallıhan doğa gezilerine, Şereflikoçhisar Tuz Gölü’ne olan talebi karşılayamıyor. Bala ormanları hızla genişliyor, Güdül leblebisi Çorum’u geçiyor, Çamlıdere’nin kereste ticareti patlıyor. Elmadağ arıcılıkta, tavukçulukta alıp, yürüyor, Beypazarı’nın turizm gelirleri, Türkiye’ye parmak ısırtıyor. Ankara Kalesi, dünyanın nadir tarihi değeri kabul edilip, korumaya alınıyor, aslına uygun düzenleme çalışmaları derhal başlıyor. Türkiye’nin kalbine, kan yürüyor.
Büyük sanayi atılımları yapılıyor, uluslar arası fuar alanları yükseliyor, sağlık, bilim ve bilişim merkezi oluyor Ortadoğu’nun. Ostim ve Siteler, canlanmakla kalmıyor, bırakın Türkiye’yi, kıtalar arasında göz bebeği oluyor. Avrasya ve Afrika gençliği Batı’ya değil, Ankara’ya akın ediyor zengin ve kapsamlı eğitim almak için. 3 havaalanı, ikişer Gar ve Otogar yetmiyor Ankara’ya. Türkiye’nin her yanına hızla ulaşan trenleriyle uzaklar yakınlaşıyor, taşıma maliyetleri en ucuza iniyor. Dev ambarları, her türlü ürünü depolama olanağı sağlıyor, müthiş bir sıçramayla bölgesel ihracat merkezi haline geliyor.
Bilinç ve ümit
Hayal alemindeyken ışıltı, parlaklık versin diye yaktığım fişekler, neredeyse yangın çıkaracak oluyor. “Ammannn!” deyip, atılıyorum ateşin üzerine, 4 buçuk milyonluk Ankara’nın 174 itfaiyeciye emanet olduğunu anımsayıp. Bu bilinçle anında söndürüyorum, tutuşmadan. Altyapısız, önlemsiz hayal bile kurmamak lazım.
Ankara, Osmanlı’nın ümidini kaybettiği gün ümit olmuş, o ümitleri karşılıksız bırakmamış bir kenttir. Tarihi, hep ümitleri yeşertmesi, derde derman olmasıyla yazılıdır. Her ne kadar tatsız gelişmeler canımızı sıksa da ümidimiz hep taze, güç veriyor bize. Hayallerimizi, tatsızlıklara kurban etmeyip, kurmaya devam edeceğiz o yüzden. Akılla, bilgiyle hepsini gerçekleştireceğiz sonra. Üzerinde durduğu devasa kayadan kaide gibi, sağlam ve beraber, destekleyeceğiz Kale’yi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder