NİHAYET BATIKENT!

24.05.2011 Milliyet-Ankara Gazetesi

Otel semt Batıkent… Yenimahalle Belediye Başkanı Fethi Yaşar’ın ağzından ilk duyduğumda çok hoşuma gitmişti. Zihnimi açmıştı bu tanımlama. Bütün Ankara gelişip, renklenirken Batıkent, 20 yıl önceki orjinalliğini özenle koruyordu. Tarihi yapılar bile Batıkent’ten fazla değişiyordu. Anlam veremediğim bir durgunluğu vardı. Fethi Yaşar, jetonumu düşürdü; otel olarak kullanıyorduk semti.

Semt merkezine benzemiyor

Bu gözle bakınca semtin aksaklıklarını, röntgen filmine bakar gibi görmeye başladım. Alışveriş dahil, neredeyse bütün etkinliklerimiz için semt dışına çıkıyorduk. Bugün son durak olarak bildiğimiz Metro durağının çevresi, Batıkent’in merkezi olamadı bir türlü. Bildiğimiz semt merkezlerine benzetemedim yıllarca. Bir iğretilik var ama 18 yılımız gitti kavrayana kadar. Başka bir yerde de benzerini görmedim zaten.

Metro durağının çevresindeki işhanlarının yarısı, uzun süre boş kaldı hep. Kendi semtimizin merkezine, alışamadı ayağımız. Ağaçsız kaldırımlar, duraksız otobüs durakları, insana çarşıda olduğu hissini vermeyen işhanı ve dükkanların dizilişi… Dükkanların tezgahları, sandalyeleri  yok kaldırımlarda. Kalabalık ama kuru kalabalık.

Kalbi oluşmadığı için

Çamurlu kaldırımlarla devam ediyordu yan mahalleler. Metro için açılan çukurlar, 10 yıldır bize arkadaşlık ediyor ve bir de onlar bölüyordu semtin bütünlüğünü. Merkezi oluşamadığı için semti sahiplenmiyorduk. Başka semtlere atıyorduk kendimizi ilk fırsatta. Bir belediye olabilecek nüfusa fazlasıyla sahip Batıkent, başka belediyelere gönderiyordu sakinlerini. Bir hızla doğmuş, kalbi oluşmadığı için durmuş ve semte dönüşememişti.

Çarşıya benzer inşallah

20 Mayıs’ta, Batıkent otelinin merkezinde bir Kültür ve Ticaret Merkezi açtı Yenimahalle Belediyesi. İyi bir kültür tüketicisidir Batıkentliler. Her semt kadar hakkı ayrıca. Haziran ayında, hemen karşısındaki Atlantis alışveriş merkezi açılacakmış. Çok hızlı yapıldı, bittiler. Alışık değiliz bu hıza. Yeni merkez üzerine yapılan tartışmalar olsa da buranın Batıkent’e, can katmasını, otelden semte çevirmesini umuyorum. Batıkent çarşısı, çarşıya benzer inşallah.

Bir şeyler olmaya başladı Batıkent’te. Kaldırımlar yapıldı, parklar derlendi toparlandı, fidanlar dikildi, yürüyüş yolları ve spor alanları açıldı, yollardaki çukurlar kapatıldı, Yenimahalle Devlet Hastanesi, Ali Dinçer Parkı açıldı. Çıplak gözle bir hareket geldi Batıkent’e. Yıllar sonra, bu kadar kısa zamanda bir şeylerin değiştiğini görüyorum. Metro çukurları kapanıp, içinden trenler geçmeye başlayınca parçalı Batıkent, yapışıp, yeniden kente dahil olacak.

Ne yapardınız?

Çok mu ballandırıyorum? 18 yılın 14 yılında İstanbul’daydım. Her yıl geldiğimde, hiçbir şeyin değişmediğini görürdüm. Bir yıl önceki çukur dururdu bir yıl sonra da. 18 yıl aynı çamurlu kaldırımdan yürüdük. Aynı sokak lambası yanmazdı yine. Metro, gelecek yıla kalırdı hep. Esnafı, tutunamamış, o dükkanlar yine boştu. Ömrünüzün neredeyse yarısında, hiçbir olumlu gelişme görmediğiniz bir semti, otel olarak kullanmazsınız da ne yapardınız acaba?