ÜSTÜNZEKA TÖRPÜLEME LİSESİ

01.05.2012 Milliyet-Ankara Gazetesi

2003 yılında, “Türkiye’nin en iyi ihracat ürünü ordusudur” demişti Corç Soroz (George Soros). Dünyanın en başarılı borsa spekülatörü, yani vurguncusu olarak tanıtılır kendisi. Hayatta aklımıza gelmezdi ama her şeyi parasal değer olarak gören bu adamın yakıştırması, tokat gibi indi suratımıza. “Vay efendim öyledir, öyle değildir” tartışmalarına boğuldu ama bu tokadın acısı, benim suratımda hiç soğumadı. Bizim için kutsal   ‘Peygamber Ocağı’na, hiç bu gözle bakmamıştık.

Kore’de ucuz Amerika’da pahalı

Pazarlama çağının tüccar gözüyle bakıldığında, devlet ve ordu konusunda marka olduğumuzu söyleyebiliriz. Ancak Soroz’un tarifinden alınmıştım. 1950’de dahil olduğumuz Kore Savaşı’nda, ABD Dışişleri Bakanı Con Fostır Düllıs’ın (John Foster Dulles) sözleri yankılandı kulağımda; Türk askerinin kendilerine maliyetinin, ‘23 sent’ olduğunu söylemişti. Amerika’nın 23 kuruşu… Bütçeyi savunayım derken düne kadar ordusunu bir maliyet kalemi olarak görmeyen milletin, askerlerini harcamıştı.

Oysa aynı Amerika, ülkemizden göçen akıllı beyinleri, binlerce dolar maaş ödeyerek çalıştırıyordu şirketlerinde, üniversitelerinde. Soroz, “En iyi ihraç ürününüz aklınız” dese hoşuma giderdi. Aklına sahip çıkmayan milletin, kendisine yaramayan çocuklarının başarılarıyla övünme garabeti. Ümit veriyor, güven aşılıyor çünkü. “Sahip çıkılsa akıldan yana eksiğimiz yok” diye düşünüyorsunuz.

Çıldırtma lisesi

O akla sahip çıkılmadığını, çok acı bir örnekle bir kez daha öğrendik geçen hafta: En başarılı 500 çocuğumuzun okuduğu Ankara Fen Lisesi, dökülüyordu. Üstünzekalı 500 çocuğumuzu, 1960’lardan kalma teknoloji ve koşullarda eğitmeye çalıştığımız çıktı ortaya. Etüt odası olmayan, tavanı çökmüş müzik odalı, 1960’tan kalma kimya ile elektrik kaçağı olan fizik laboratuarlı bir okul. Üstünzekalıyı, çıldırtma merkezi!

Tespiti yapan Türkiye Büyük Millet Meclisi Üstün Yeteneklileri Araştırma Komisyonu. Komisyondan da böylece haberdar oldum. 400 yüzyıl önce Hezarfen Ahmet Çelebi’yi, uçtu diye cebine altın koyup, süren, 1936 yılında kendi parasıyla uçak yapan Nuri Demirağ’ı, şirketiyle batıran milletin Meclisi, böyle bir komisyon mu kurmuştu? Üstünşaşkın oldum!

Ne zamandır bu halde?

Bizim zamanımızda F’sini bile aklımızdan geçirmeye cesaret edemediğimiz Ankara Fen Lisesi, komisyonun ziyaretinden sonra hareketlenmiş. Yenileme çalışmaları başlamış. Ne kadar zamandır bu durumda olduğunu düşündükçe tüylerim diken diken oluyor. Böyle bir akıl israfı, ya cehaletle ya da kasıtla olur çünkü. İkisi de birbirinden beter. Başka ülkelere göçmesi için, beyinlerimize yol veriyoruz demektir. Bir de siyasi bir manevra çıkmaması için dua ediyorum bu ziyaret ve gelişmelerin ardından.

Aklı törpüleyenin ihraç ürünü

Üstünzeka, kolay bulunur bir şey değil. Titizlikle kollanacak elmas beyinler onlar. Yolumuzu açacak çözümler, dünyada söz sahibi olma kudreti, onların kıvrımlarında gizli. Yüzyıllar süren bu zeka israfı ve kıskançlığıyla kuyruğumuzu kovalamaktan yorulduk. Kıymayalım artık, akıl, bizim aklımız.

Yoksa biz, üstünzekalı çocukları bir araya toplayıp, zekanın ‘üstün’ kısmını törpüleme okullarına mı tıkıyoruz? Zekaya, deli gömleğinden okul forması iyi mi? Törpü işlemeyeni de olabildiğince uzak ülkelere postalayıp, kurtuluyoruz. Aklına sahip çıkmayan, kendi buluşlarını üretmeyen ülkenin, ihraç ürünü de askeri zekası ve canı oluyormuş demek.

Bir kötü yanı daha varsa eğer; kala kala böyle bir vasatlar ülkesinde üstünzeka haklarını, benim gibi vasat bir zekanın savunmak zorunda kalmasıymış meğer!